Επίσημο ή άτυπο; – Lexipol

Σημείωση του συντάκτη: Αυτό το άρθρο είναι μέρος του α σειρά άρθρων στο οποίο Κουρτ Βαρόνε θα εξετάσει ερωτήσεις σχετικά με σημαντικά νομικά ζητήματα της πυροσβεστικής υπηρεσίας. Εάν θέλετε να υποβάλετε μια ερώτηση, στείλτε email στη Shannon Pieper στη διεύθυνση [email protected].

Σε ποιο σημείο χρειάζεται μια πειθαρχική έρευνα να γίνει «επίσημη» έρευνα; Εάν ένας πυροσβέστης κατηγορηθεί ότι έκανε κάτι λάθος, πώς ξέρουμε αν πρέπει να το διερευνήσουμε επίσημα ή ανεπίσημα να το «εξετάσουμε»;

Δεν υπάρχουν αρκετές πυροσβεστικές υπηρεσίες που κάνουν αυτήν ακριβώς την ερώτηση και το γεγονός ότι την αναγνωρίζετε ως ανησυχία είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση ενός πολύ σοβαρού προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι πυροσβεστικές υπηρεσίες. Στην πραγματικότητα, τα προβλήματα που σχετίζονται με τον χειρισμό πειθαρχικών ισχυρισμών στο μπροστινό μέρος – όταν εμφανίζονται για πρώτη φορά – σχετίζονται με πολλές αγωγές πυροσβεστικής υπηρεσίας, που κυμαίνονται από παράνομη καταγγελία έως διακρίσεις και σεξουαλική παρενόχληση. Υπάρχουν πολλά να ξεπακετάρεις.

Οι πυροσβεστικές υπηρεσίες πρέπει να έχουν έναν σαφή και αντικειμενικό τρόπο αξιολόγησης (1) αν οι πειθαρχικοί ισχυρισμοί πρέπει να διερευνηθούν και (2) πως η έρευνα θα πρέπει να διεξαχθεί, είτε πρόκειται για επίσημη έρευνα είτε για άτυπη έρευνα. Χωρίς σαφή και αντικειμενικά κριτήρια για την αντιμετώπιση και των δύο αυτών αποφάσεων, ένα τμήμα (ακόμα και αυτό που ενεργεί με απόλυτη καλή πίστη) θα είναι στην καλύτερη περίπτωση ασυνεπές στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται πειθαρχικούς ισχυρισμούς. Στη χειρότερη περίπτωση, η πειθαρχική διαδικασία ενός τμήματος μπορεί εύκολα να γίνει όπλο εναντίον εκείνων που η ηγεσία δεν ευνοεί. Φυσικά, κανείς που το διαβάζει αυτό δεν θα εμπλέκεται στον οπλισμό της πειθαρχικής του διαδικασίας, αλλά ακόμη και τα τμήματα που ενεργούν με καλή πίστη θα βρουν ακούσιες ασυνέπειες που χρησιμοποιούνται ως απόδειξη μιας προκατειλημμένης και άδικης πειθαρχικής διαδικασίας από εκείνους που δεν είναι ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα.

Ως εκ τούτου, κάθε πυροσβεστική υπηρεσία πρέπει να έχει σαφή και αντικειμενικά κριτήρια που εφαρμόζονται με συνέπεια για την αντιμετώπιση και των δύο αν και πως ερωτήσεις. Δεν είναι σημαντικό κάθε πυροσβεστική υπηρεσία να χρησιμοποιεί τα ίδια κριτήρια για την αντιμετώπιση αυτών των ερωτημάτων, εφόσον σε κάθε τμήμα τα κριτήρια ορίζονται σαφώς και εφαρμόζονται με συνέπεια.

Έχοντας διαπιστώσει ότι κάθε τμήμα πρέπει να αναπτύξει τα δικά του συγκεκριμένα κριτήρια, επιτρέψτε μου να προσφέρω την άποψή μου για καθένα από τα δύο ερωτήματα.

Εάν ένας ισχυρισμός πρέπει να διερευνηθεί

Οταν πρόκειται για αν ένας ισχυρισμός πρέπει να διερευνηθεί, προτείνω έναν διττό ορισμό για αυτό που συνήθως αναφέρεται ως καταγγελία. Μια καταγγελία είναι ένας ισχυρισμός που θα προκαλέσει έρευνα.

Ένα παράπονο είναι:

1. Οποιοσδήποτε ισχυρισμός ότι εάν αληθεύει, θα συνιστούσε παραβίαση των πολιτικών, διαδικασιών, κανόνων ή κανονισμών του τμήματος. ή
2. Οποιοσδήποτε ισχυρισμός προέρχεται από εξωτερική πηγή που εκφράζει δυσαρέσκεια με μια πολιτική, πρακτική, επίπεδο υπηρεσίας, δράση ή συμπεριφορά μέλους του τμήματος.

Η πολιτική του τμήματος πρέπει να είναι ότι όλα τα παράπονα θα διερευνώνται. Μια καταγγελία δεν χρειάζεται να γίνει πιστευτή για να διερευνηθεί. Η εφαρμογή μιας απαίτησης αξιοπιστίας σε μια καταγγελία θα επέτρεπε στην υποκειμενική μας προκατάληψη να επηρεάσει τη λήψη των αποφάσεών μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι κάποιος που τους αρέσει έκανε κάτι λάθος, αλλά είναι αρκετά πρόθυμοι να πιστέψουν τους ίδιους ισχυρισμούς εναντίον κάποιου που δεν τους αρέσει. Το γεγονός ότι ένας ισχυρισμός ανταποκρίνεται στον οργανωτικό ορισμό μιας καταγγελίας είναι αυτό που πρέπει αντικειμενικά να πυροδοτήσει την ανάγκη διερεύνησης.

Πώς πρέπει να διεξαχθεί μια έρευνα

Οσον αφορά πως θα πρέπει να διεξαχθεί έρευνα —επίσημα ή ανεπίσημα— για άλλη μια φορά το τμήμα χρειάζεται αντικειμενικά κριτήρια. Τα συγκεκριμένα κριτήρια για τη διεξαγωγή επίσημων ερευνών θα διαφέρουν ανά τμήμα, όπως και η μορφή μιας επίσημης έρευνας. Η συμβουλή μου είναι να απαιτούνται επίσημες έρευνες για τυχόν ισχυρισμούς που, εάν αληθεύουν, θα συνεπάγονταν εγκληματική δραστηριότητα ή θα δικαιολογούσαν τον τερματισμό, τον υποβιβασμό ή τη μακρά αναστολή. Από την άλλη πλευρά, οι ισχυρισμοί που, εάν αληθεύουν, θα οδηγούσαν σε επιπλήξεις ή σύντομες αναστολές είναι υποψήφιοι για άτυπη έρευνα.

Η συμβουλή μου είναι επίσης να χρησιμοποιείτε ηχογραφημένες συνεντεύξεις για έρευνες όπου είναι δυνατή η πειθαρχία πέρα ​​από μια επίπληξη. Ωστόσο, πολλά τμήματα περιορίζουν τις καταγεγραμμένες συνεντεύξεις σε επίσημες έρευνες, ενώ επιτρέπουν την υποβολή γραπτών δηλώσεων ή μη καταγεγραμμένων συνεντεύξεων για ανεπίσημες έρευνες.

Η πειθαρχική πολιτική δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μια πολιτική «κόφτης μπισκότων» ή να υιοθετείται επειδή φαινόταν ότι λειτούργησε σε κάποιο άλλο τμήμα.

Η συνέπεια είναι το κλειδί

Μια σημαντική παράμετρος και για τα δύο αν και πως Οι αποφάσεις διασφαλίζουν συνέπεια από παράπονο σε παράπονο, από πυροσβέστη σε πυροσβέστη και από καιρό σε καιρό. Η σύστασή μου είναι ότι τα τμήματα αναθέτουν την ευθύνη να κάνουν και τους δύο προσδιορισμούς (αν και πώς) σε έναν καθορισμένο επικεφαλής αξιωματικό, συνήθως μια απευθείας αναφορά στον αρχηγό πυροσβεστικής (δηλαδή, έναν αρχηγό τεσσάρων σφαλμάτων). Τα προβλήματα συνέπειας γίνονται αναπόφευκτα όταν το αν και πως Οι αποφάσεις λαμβάνονται από διαφορετικά άτομα ή/και σε διαφορετικά επίπεδα του οργανισμού. Όσο περισσότερα άτομα είναι εξουσιοδοτημένα να λαμβάνουν αυτές τις αποφάσεις, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος ασυνεπών προσδιορισμών.

Το άτομο στο οποίο έχει ανατεθεί να κάνει αυτούς τους προσδιορισμούς, τον οποίο συνήθως αναφέρω ως επικεφαλής των επαγγελματικών προτύπων, πρέπει επίσης να λάβει μια τρίτη απόφαση: ΠΟΥ θα ερευνήσει. Μπορούμε να αφήσουμε μια πλήρη συζήτηση αυτού του ζητήματος για άλλη στιγμή. αρκεί να πούμε ότι πρέπει να είναι ένας αμερόληπτος ερευνητής ικανός να διεξάγει μια πλήρη και δίκαιη έρευνα.

Ολοκληρώνοντας: Ο χειρισμός των παραπόνων. η λήψη αποφάσεων σε σχέση με το αν, πως και ΠΟΥ ερωτήσεις? και η ουσιαστική διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας δεν θα πρέπει να αφεθεί στις ιδιοτροπίες των υπευθύνων για την πειθαρχία. Οι ασυνέπειες οδηγούν σε αγωγές. Δημιουργούν επίσης μια αντίληψη αδικίας που αναπόφευκτα θα βλάψει το ηθικό του οργανισμού. Για αυτούς τους λόγους, είναι ζωτικής σημασίας η πυροσβεστική να έχει μια επίσημη πειθαρχική πολιτική.

Η πειθαρχική πολιτική δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μια πολιτική «κόφτης μπισκότων» ή να υιοθετείται επειδή φαινόταν ότι λειτούργησε σε κάποιο άλλο τμήμα. Η πολιτική πειθαρχίας ενός οργανισμού πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις τοπικές ανησυχίες και πρακτικές. Τα κριτήρια που πυροδοτούν μια έρευνα σε μια μεγάλη πυροσβεστική υπηρεσία του μετρό μπορεί να μην έχουν νόημα σε μια αγροτική εθελοντική πυροσβεστική υπηρεσία, ούτε ο τρόπος διεξαγωγής επίσημων και άτυπων ερευνών χρειάζεται να είναι ο ίδιος από τμήμα σε τμήμα.

Αυτό που πρέπει να είναι το ίδιο σε κάθε πυροσβεστική υπηρεσία είναι το δέσμευση της ηγεσίας να ακολουθήσει μια συνεπή προσέγγιση της πειθαρχίας με γνώμονα την πολιτική. Μόνο τότε μπορεί το μέλος να εμπιστευτεί ότι το τμήμα θα χειριστεί πειθαρχικούς ισχυρισμούς με δίκαιο, αντικειμενικό και συνεπή τρόπο.