Η στέρηση ύπνου μπορεί να κάνει τους ανθρώπους λιγότερο γενναιόδωρους
August 23, 2022Η έλλειψη ύπνου έχει συνδεθεί με καρδιακές παθήσεις, κακή διάθεση και μοναξιά (SN: 15/11/16). Το να είσαι κουρασμένος θα μπορούσε επίσης μας κάνει λιγότερο γενναιόδωρουςαναφέρουν οι ερευνητές στις 23 Αυγούστου το PLOS Βιολογία.
Η ώρα ύπνου που χάνεται κατά τη μετάβαση στη θερινή ώρα κάθε άνοιξη φαίνεται να μειώνει την τάση των ανθρώπων να βοηθούν τους άλλους, βρήκαν οι ερευνητές σε ένα από τα τρία πειράματα που δοκιμάζουν τη σχέση μεταξύ απώλειας ύπνου και γενναιοδωρίας. Συγκεκριμένα, έδειξαν ότι οι μέσες δωρεές σε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό με έδρα τις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά περίπου 10% την εβδομάδα εργασίας μετά τη χρονική αλλαγή σε σύγκριση με τέσσερις εβδομάδες πριν και μετά την αλλαγή. Στην Αριζόνα και τη Χαβάη, πολιτείες που δεν τηρούν τη θερινή ώρα, οι δωρεές παρέμειναν αμετάβλητες.
Με περισσότερους από τους μισούς ανθρώπους που ζουν σε μέρη του ανεπτυγμένου κόσμου να αναφέρουν ότι σπάνια κοιμούνται αρκετά κατά τη διάρκεια της εβδομάδας εργασίας, το εύρημα έχει επιπτώσεις πέρα από την εβδομάδα που ξεκινάμε, λένε οι ερευνητές.
«Η έλλειψη ύπνου διαμορφώνει τις κοινωνικές εμπειρίες που έχουμε [and] τα είδη των κοινωνιών που ζούμε», λέει ο νευροεπιστήμονας Έτι Μπεν Σάιμον από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ.
Για να δοκιμάσουν τη σχέση μεταξύ απώλειας ύπνου και γενναιοδωρίας, η Ben Simon και η ομάδα της έφεραν αρχικά 23 νεαρούς ενήλικες στο εργαστήριο για δύο νύχτες. Οι συμμετέχοντες κοιμήθηκαν μια νύχτα και έμειναν ξύπνιοι για άλλη μια νύχτα.
Τα πρωινά, οι συμμετέχοντες συμπλήρωναν ένα τυποποιημένο ερωτηματολόγιο αλτρουισμού αξιολογώντας την πιθανότητα να βοηθήσουν αγνώστους ή γνωστούς σε διάφορα σενάρια. Για παράδειγμα, οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν σε μια κλίμακα από το 1 έως το 5, με 1 για τις λιγότερες πιθανότητες να βοηθήσουν και 5 για το πιο πιθανό, εάν θα έδιναν τη θέση τους στο λεωφορείο σε έναν άγνωστο ή θα πρόσφεραν μια βόλτα σε έναν συνάδελφο που έχει ανάγκη. Οι συμμετέχοντες δεν διάβασαν ποτέ το ίδιο σενάριο περισσότερες από μία φορές. Περίπου το 80 τοις εκατό των συμμετεχόντων έδειξαν λιγότερες πιθανότητες να βοηθήσουν άλλους όταν στερούνταν ύπνου παρά όταν ήταν ξεκούραστοι.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές παρατήρησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των συμμετεχόντων σε μια λειτουργική μηχανή μαγνητικής τομογραφίας, συγκρίνοντας τη νευρική δραστηριότητα κάθε συμμετέχοντα σε κατάσταση ξεκούρασης έναντι έλλειψης ύπνου. Αυτό έδειξε ότι η στέρηση ύπνου μείωσε τη δραστηριότητα σε ένα δίκτυο περιοχών του εγκεφάλου που συνδέονται με την ικανότητα να συμπαθούν τους άλλους.
Σε ένα άλλο πείραμα, οι ερευνητές στρατολόγησαν 136 συμμετέχοντες στο Διαδίκτυο και τους έβαλαν να κρατήσουν ένα ημερολόγιο ύπνου για τέσσερις νύχτες. Στη συνέχεια, κάθε συμμετέχων συμπλήρωσε υποσύνολα του ερωτηματολογίου αλτρουισμού πριν από τη 13:00 την επόμενη μέρα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσο περισσότερο χρόνο οι συμμετέχοντες περνούσαν ξύπνιοι στο κρεβάτι, ένα μέτρο κακού ύπνου, τόσο χαμηλότεροι ήταν οι βαθμοί αλτρουισμού τους. Αυτή η πτώση στον αλτρουισμό ίσχυε τόσο κατά τη σύγκριση ατόμων με τον εαυτό τους όσο και κατά τον μέσο όρο των βαθμολογιών σε όλη την ομάδα.
Στο τελευταίο πείραμα που επικεντρώθηκε στη θερινή ώρα, οι ερευνητές εξέτασαν φιλανθρωπικές δωρεές από το 2001 έως το 2016 στο Donors Choose, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που συγκεντρώνει χρήματα για σχολικά έργα σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όταν η ομάδα απέκλεισε τη Χαβάη και την Αριζόνα, καθώς και ακραίες τιμές όπως πολύ μεγάλες δωρεές, παρέμειναν περισσότερες από 3,4 εκατομμύρια δωρεές. Την εβδομάδα εργασίας που ακολούθησε την αλλαγή της ώρας, οι συνολικές δωρεές, οι οποίες συνήθως ήταν κατά μέσο όρο περίπου $82 την ημέρα, μειώθηκαν σε περίπου $73 την ημέρα, λέει ο Ben Simon.
Υπάρχει πάντα η πιθανότητα κάποια άλλη μεταβλητή εκτός από τον ύπνο να προκαλεί αυτή την πτώση στη γενναιοδωρία, λέει ο συμπεριφορικός οικονομολόγος David Dickinson από το Appalachian State University στο Boone, NC, αλλά αυτή η «τριπλή μεθοδολογική προσέγγιση» επέτρεψε στους ερευνητές να χαράξουν μια πειστική γραμμή από τις αλλαγές στον εγκέφαλο που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της στέρησης ύπνου στην πραγματική συμπεριφορά. «Αυτό δίνει μια πιο ολοκληρωμένη ιστορία για το πώς ο αναποτελεσματικός ύπνος επηρεάζει τις αποφάσεις σε αυτόν τον τομέα της βοήθειας των άλλων», λέει.
Η χρόνια στέρηση ύπνου στον σύγχρονο κόσμο είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, λέει ο Ben Simon (SN: 1/3/19). Αλλά σε αντίθεση με πολλά άλλα προβλήματα μεγάλης κλίμακας – σκεφτείτε την κλιματική αλλαγή ή την πολιτική πόλωση – αυτό έχει μια έτοιμη λύση. «Αν σκέφτεστε να προωθήσετε τον ύπνο και να αφήσετε τους ανθρώπους να κοιμούνται τον ύπνο που χρειάζονται, τι αντίκτυπο θα μπορούσε να έχει αυτό στις κοινωνίες στις οποίες ζούμε».
